Στην πρόσφατη γιορτή των παλαιμάχων καλαθοσφαιριστών του ΠΑΟΚ ήταν από τα τιμώμενα πρόσωπα. Ο Πλάτωνας Χοτοκουρίδης αγωνίστηκε δύο σεζόν στην ομάδα του "Δικέφαλου" κάνοντας πρωταθλητισμό και διεκδικώντας τίτλους στο πλευρό τότε του Νίκου Σταυρόπουλου, αλλά τώρα ως προπονητής δείχνει...
προσηλωμένος στο έργο του στις ακαδημίες του Βατανιακού/Σάρισσας Κατερίνης.
προσηλωμένος στο έργο του στις ακαδημίες του Βατανιακού/Σάρισσας Κατερίνης.
"Δεν έρχομαι συχνά στο παλατάκι, τα Σαββατοκύριακα έχω διαρκώς προπονήσεις, δεν προλαβαίνω, αλλά φροντίζω να βλέπω την ομάδα όσο μπορώ περισσότερο από την τηλεόραση", ομολογεί στα ΣΠΟΡ και συνεχίζει: "Για μένα πάει αναπάντεχα... καλά. Την βοήθησε πολύ ο Μαγκράθ μέχρι να φύγει, έχει τον Λάζαρο που κάνει πολύ καλή σεζόν, όλα τα παιδιά είναι καλά, μα πάνω απ' όλα είναι σπουδαίο ότι έχει τον Σούλη Μαρκόπουλο σταθερά προπονητή του επί χρόνια. Θεωρώ ακόμη ότι είναι εξαιρετική η συγκυρία να υπάρχουν στη διοίκηση πρώην παίκτες σαν τον Μπάνε και τον Νίκο".
Και συνέχισε με απόλυτη αισιοδοξία: "Ετσι όπως πάει η ομάδα, θα χτυπήσει την 3η θέση. Μαζί βέβαια με τον Πανιώνιο, αλλά και παρασάγγες μακριά από Παναθηναϊκό και Ολυμπιακό. Άλλο τώρα όμως, άλλο τότε που έπαιζα εγώ και συγκρουόμασταν με τον Αρη. Γιατί είχαμε πίσω μας εμείς κι έναν πολύ μεγάλο επιχειρηματία, όπως ο Νίκος Βεζυρτζής. Και οι αντίπαλοι είχαν τον Μιχαηλίδη. Κι έπειτα ο ΠΑΟΚ πρέπει να καλύψει το χαμένο έδαφος σε έναν άλλο τομέα, στην ανάδειξη παικτών από τα σπλάχνα του. Πρέπει να δώσει βάση στις ακαδημίες του. Από την εποχή των Βασιλειάδη, Βασιλόπουλου, Μαυροκεφαλίδη έχει να βγάλει ένα μεγάλο ταλέντο. Εχει τώρα κάποια παιδιά, αλλά χρειάζεται κι άλλη προσπάθεια".
Καμία τύχη για τον Άρη
Ο Πλάτωνας Χοτοκουρίδης μιλάει όμως και για το επερχόμενο ντέρμπι με τον συμπολίτη τονίζοντας: "Αν ο ΠΑΟΚ παραταχθεί πλήρης, πιστεύω ότι ο Αρης δεν έχει καμία τύχη. Επειδή παρακολουθώ τις δύο ομάδες κι επειδή βρέθηκα και σε μία προπόνηση του Αρη επί Βαγγέλη Αλεξανδρή, από τότε φαινόταν τα προβλήματα των "κίτρινων". Ο ΠΑΟΚ θα έχει και την έδρα του άλλωστε. Μα, πρέπει να σας πω ότι αναπολώ με μεγάλη λύπη εκείνα τα ντέρμπι που παίζαμε εμείς, με τον κόσμο και των δύο ομάδων και με μία σειρά των ΜΑΤ στη μέση. Κι ας υπήρχε μεγάλη αντιπαλότητα. Γιατί τότε τα παιχνίδια τελείωναν... Τώρα τα πράγματα είναι διαφορετικά και συχνά έρχονται στο γήπεδο φίλαθλοι που τελικά δεν επιτρέπουν με τις συμπεριφορές τους να τελειώσει το παιχνίδι! Θα προσπαθήσω να έρθω κι εγώ. Στο "παλατάκι" βρέθηκα μερικές φορές για παιχνίδια των βετεράνων, είναι σπουδαίο γήπεδο και αν είναι γεμάτο είναι πολύ ισχυρή έδρα".
